Κατά την αλλαγή καθεστώτων, υπάρχει αναπόφευκτα το μεταβατικό στάδιο της εναλλαγής εξουσιών, το οποίο μπορεί να διαρκέσει και για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν πηγαίνει συχνά ο νους μας, αλλά μέσα στις αλλαγές αυτές συγκαταλέγονται και οι κτηριακές εγκαταστάσεις. Τι ρόλο διαδραμάτιζαν, τι ρόλο θα διαδραματίσουν με την καινούρια εξουσία, αν και κατά πόσο η χρησιμότητα τους θα παραμείνει η ίδια ή θα μετασχηματιστεί… Κι επίσης, πέρα από το κτήριο ως προς την έκταση του, τίθεται θέμα και με τη “μικρότερη”, σε μορφή επίπλωσης και εξοπλισμού, περιουσία.
Αυτήν ακριβώς τη διάσταση στην εναλλαγή εξουσιών πραγματεύεται το αφήγημα “Οι ιταλικές περιουσίες κατά την προέλαση των Βρετανών“, ξεκινώντας το 1947 με το λεγόμενο “Αρμιστίτσιο”, με τη μετάβαση από την Ιταλική εξουσία στη Γερμανική, και καταλήγοντας σε εκείνη όπου τους Γερμανούς και εναπομείναντες Ιταλούς διαδέχονται οι Βρετανοί. Κτηριακές εγκαταστάσεις εγκαταλείπονταν, μένοντας αφύλακτες, και αποτελώντας πρόσφορο έδαφος για τους κατοίκους των γύρω περιοχών να διαλέξουν και να πάρουν σπίτι τους τμήματα του πολύτιμου, ιδίως για εκείνους, εξοπλισμού.
Έπιπλα, ιδιαίτερα τα ιταλικά, διάφορα είδη οικοσυσκευής και οικοδομικά υλικά υψηλής ποιότητας αποτελούσαν τα βασικά είδη που “αλιεύονταν” από τα εγκατελελειμμένα κτήρια. Το χωριό Βάτι της Ρόδου, όπου φιλοξενούσε μεγάλη στρατιωτική δύναμη και συνεπώς τις ανάλογες εγκαταστάσεις, το αεροδρόμιο στην περιοχή των Μαριτσών και το Σανατόριο στην Ελεούσα ανήκουν στις περιοχές όπου το αφήγημα για τις ιταλικές περιουσίες ξεδιπλώνεται και μοιράζεται μαζί μας τις ιστορικές πλέον αυτές μνήμες.
Διαβάστε τις μοναδικές μαρτυρίες για τις ιταλικές περιουσίες κατά την προέλαση των Βρετανών εδώ.
#InCulture #Rhodes #OralHistory #ITE