Οι συνεντεύξεις για το έργο InCulture συνεχίζονται με το ανθρώπινο βίωμα στο επίκεντρο της ιστορίας. Η ανάμνηση καταγράφεται και παίρνει τη μορφή αειθαλούς πλέον εικόνας, περιστοιχισμένης από λογιών-λογιών σύμβολα, όπως μία ραπτομηχανή, που έφτασε μέχρι το σήμερα, για να μας πει τις δικές της ιστορίες.
Η ιστορία μίας ραπτομηχανής, λοιπόν, που εμπεριέχει άπειρες -μικρές, μεγάλες, αλλά δικές της όλες- ιστορίες. Έραψε φορέματα, παντελόνια, μπαλώματα, νυφικά, ελπίδες και όνειρα. Εδώ και έναν αιώνα δεν έχει πάρει σύνταξη, και ακόμα θυμάται… τα χέρια που άλλαξε, το αλεύρι με το οποίο ανταλλάχθηκε και τον πόλεμο που είδε να περνάει μπροστά της.
Και όλες αυτές οι αναμνήσεις πλέον καταγράφονται και παίρνουν τη δική τους θέση, με τη βοήθεια του InCulture.
Μείνετε συντονισμένοι.